تعصب ملی هستی جون

دیشب والیبالیست های ایرانی با والیبالیست های آمریکایی مسابقه داشتند.تو استادیوم آزادی.

اولا که برد با شکوهشون واقعا واسه هممون شیرین بود.(خود من طبق معمول بعد از برد اشکم دراومد.)

جالبیش اینجاست که هستی تو تمام مسابقاتی که ایران با یه کشور دیگه مسابقه میده میشینه مسابقه رو می بینه.در حالی که خوووب از نوع بازیشون خیلی سر در نمی آره.اما اینکه ایران برنده بشه براش خیلی مهمه.با وجود اینکه پخش مسابقه با زمان پخش فیلم مورد علاقش تداخل کرده بود اما رفت پرچم ایرانشو در اورد و دراز کشید و با هر امتیازی که ایران می گرفت هورا می کشید.بعد از بردش هم که وای... چقدر خوشحالی کرد.

ماه رمضان شروع شده.هر روز شاکیه که می خواد روزه بگیره و من و مربی هاش اجازه نمی دیم روزه بگیره.هر شب می گه فردا واسم تغذیه نذار می خوام روزه بگیرم.