بدون عنوان

الهی قربونت برم

تقریبا بعد از سه چهار روز بالاخره حالت بهتر شد.روز اول که خیلی هم بد نبودی می گفتی مامان بازم بالا می آرم تا پیشم بمونی.یه بار هم گفتی مامان مرسی که پیشم موندی سر کار نرفتی.البته از شبش که بدتر شدی دیگه نه حرف می زدی نه بازی می کردی.عزیزت که اومد پیشت بمونه برعکس همیشه هیچ عکسالعملی نشون ندادی نه لبخندی نه حرفی...معد هات هیچی قبول نمی کرد حتی یه قطره دارو...!

امابعد از یه سرم جانانه و داروهای دکتر دومیه وضعیتت بهتر شد چقدر خوشحال شدم وقتی از سرکار خونه زنگ زدم و تو گوشی رو برداشتی...الهی من فدات شم دیگه هیچ موقع مریض نشو.باشه....و امروز بعد از 5 روز بی نظیر که مامانم اومد و پیشمون موند تا تو حالت خوب بشه برگشت خونه خودش.و چقدر برامون موهبت بزرگیه.